Tijdens deze crisis heb ik geleerd dat familie en vriendschappen heel belangrijk zijn. Door deze pandemie voelde dit héél leeg aan. Het elkaar fysiek ontmoeten is toch wel een belangrijk onderdeel in het leven. Een knuffel, een hand, een zoen, noem maar op …., Zijn kleine gebaren, maar gebaren die je nu wel héél hard mist.

Samen komen tijdens verjaardagsfeestjes, andere feesten  maar ook samenkomen bij een overlijden, zodat je die persoon een hart onder de riem kunt steken, heb ik nu vooral heel hard gemist.

De contacten met de vrienden vind ik nu wel héél noodzakelijk. Nu pas weet je dat je iemand nodig hebt. Alleen zijn is toch een moeilijke zaak.

voor deze crisis was het leven voor mij iets normaal. Ik vond alles op dat moment nog gewoon en leuk. Een recht! Maar nu besef ik wat het leven is en dat ik blij mag zijn dat ik hier mag aan deelnemen.