We zullen beginnen met geluk, mijn oma lag 10 dagen geleden in het ziekenhuis omwille van een tekort aan witte bloedcellen door haar chemotherapie. En ze lag in Gasthuisberg, heel dicht bij mijn huis. Ik wou haar heel graag gaan bezoeken maar dat mocht niet door de coronacrisis. Daarom heb ik haar een wenskaart via de website gestuurd. Ik was heel blij dat mijn oma ontslagen was uit het ziekenhuis maar daardoor is mijn wenskaart niet aangekomen op haar kamer. Vijf dagen later kreeg ik telefoon van haar zoals heel vaak. Maar ze zei dat ze mijn kaart had nagestuurd gekregen! Terwijl op de website stond dat ze dat zeker niet deden. Mijn oma was heel erg blij! En ik ook!

Nu over het onvergetelijke. Vorige week was ik dinsdag avond ziek geworden en ik was heel erg ziek in de nacht. Mijn mama heeft naar de huisarstenpost gebeld en die zeiden dat we de volgende ochtend naar de coronawachtpost moesten. Eenmaal daar aangekomen moesten we in de garage tussen zwarte panelen gaan zitten. Ik wou naar huis. Maar dan kwamen de dokters die er uitzagen als marsmannetjes en die waren heel erg vriendelijk. Gelukkig moest ik niet getest worden en mocht ik thuis uitzieken! Raar maar waar was ik de volgende dag helemaal beter! Maar ik zal het nooit vergeten!