Ik heb geleerd dat vrienden toch wel echt tellen. Je mist hun gedrag en je mist om samen met hen eens te lachen. Ik verveel me echt hard en ik mag en kan niets doen met hen. Ik moet binnen blijven met mijn gezin (lacht). Je mist sociaal contact, je kan niet een goed gesprek houden met familieleden buiten het gezin. Ik denk dat als het voorbij is dat ik veel meer buiten ga komen en dingen ga doen in plaats van achter mijn computer te gaan zitten.

Isoleren is echt niet leuk, hier ben ik niet voor gemaakt. Ik ben wel blij dat ik nog mijn broers heb want als ik het enige kind was, zou ik dit echt niet kunnen. Ik ben veel meer buiten dan normaal, gelukkig hebben wij een grote tuin en was het goed weer. Dus mijn conclusie: sociaal contact is wat echt telt in het leven.