Pierre beantwoordt deze vraag in een zelfgemaakte videomontage.

Wat heb ik tijdens de afgelopen week geleerd over wat echt telt in het leven?

Het was maar een seconde, het was maar even.

Je ziet sommige mensen staren.

Maar deze momenten moet je sparen.

Geen knuffel, geen hand.

Het is nu echt niet plezant.

Alles is toe.

Maar het nieuws maakt iedereen moe.

Iedereen zit binnen.

Anders gaat het virus winnen.

Je moet gelukkig zijn met wie je bent. Als je buur even niet hallo terug zegt moet je zeker niet ongelukkig zijn! Want het leven is te kort om ongelukkig te zijn. Geniet van alle momenten in je leven!
Bij mij lijkt het alsof ik geen vrijheid heb. Ik kan niet meer rondfietsen waar ik wil. Ik vind het heel jammer dat ik mijn hobby’s even moet schrappen.
Gelukkig hebben we de technologie en kunnen we elkaar zien via sociale media, ik verlang al om mijn vriendinnen in de armen te springen.

Wanneer ik naar het nieuws kijk en de drone-beelden zie, krijg ik daar een warm gevoel bij. Mensen maken samen mooie dingen, zijn samen bezig,… ze worden daarvan gelukkig.

GELUK: Wat heb ik tijdens de afgelopen week geleerd over wat mensen gelukkig maakt? De lange “vakantie” waarbij we minstens 5 weken samen gezellig thuis zitten.

ONDERWIJS: Wat heb ik tijdens de afgelopen week geleerd over goed onderwijs? Dat het niet uitmaakt of je thuis zit, of in de klas, je kan altijd wel iets bijleren.

GELEZEN: Wat heb ik tijdens de afgelopen week gelezen dat anderen kan blij maken, ontroeren, verrassen of interesseren? Ik heb een Frans boek gelezen van 500 bladzijden of zo, en mijn ouders waren verrast.

LEVEN: Wat heb ik tijdens de afgelopen week geleerd over wat écht telt in het leven? Dat we samen zijn, dat het altijd het leukste is als je samen bent, en dat we er niet alleen voor staan.

ONVERGETELIJK: Wat heb ik tijdens de afgelopen week geleerd dat ik nooit meer zal vergeten? Dat ik dit verhaal aan mijn (klein)kinderen ga vertellen

Als je zo lang thuis zit, dan begin je echt te denken over hoeveel geluk dat je hebt om op een efficiënte manier les te krijgen. Je kan de vragen direct stellen aan de leerkracht. Er zijn veel kinderen die dit al heel lang meemaken die van thuis of vanuit het ziekenhuis les krijgen.

Ik heb nu veel te veel tijd. Ik kan wel wat films kijken of wat games spelen, maar na een tijd word ik dat ook beu. Ik maak nu vaak een wandeling naast het bos en de velden en word dan rustig als ik de mooie natuur zie.

Wat ik nooit zal vergeten zijn al die zieke mensen die je ziet op tv met luchtzakken op hun hoofd dat ze zouden kunnen ademen. De zieke Corona-patiënten die in de gangen van het ziekenhuis liggen omdat ze geen plaats meer hebben in al de kamers van het ziekenhuis.

De vele doodkisten die je ziet staan allemaal op een rijtje naast elkaar, ze kunnen niet begraven worden omdat de begrafenissen ook al niet doorgaan door het Corona-virus. Het hamsteren in de winkels en de vechtpartijen (het gaat vooral om wc papier.)

De politieagenten op straat om alles te controleren.

Seppe interviewde zijn papa. Het resultaat vind je in onderstaand beeldfragment.

In deze tijden van corona heb ik al veel dingen geleerd of opnieuw geleerd. Als eerste heb ik beseft dat iedereen in hetzelfde schuitje zit. Niet alleen ik mis mijn vrienden en het buiten zijn, maar ook mijn zussen, mama, oma, buurman, leerkrachten en alle anderen missen de dingen die ze nu niet kunnen doen. Iedereen zit binnen zoals Maggie het ons voorschreef: “Blijf in uw kot!”, en daar probeert iedereen zich aan te houden. Iedereen heeft dus momenteel evenveel ‘geluk’, of dat zou je toch denken…

Want niet iedereen heeft het geluk met meerdere mensen samen te wonen. Als je samen met je gezin in één huis zit, zoals ik, zal je misschien al eens denken dat je liever eventjes alleen zou zijn, maar dat is ook zeker niet alles. Dit is nog zoiets dat ik deze weken al heb geleerd; wees blij dat je mensen om je heen hebt waarmee je soms eens een babbeltje kan slaan of eens een dikke knuffel kan geven in deze moeilijke periode, want er zijn veel mensen die alleen thuis zitten met niemand om mee te praten buiten de telefoon. Zij hebben niemand om eens een knuffel te geven in een moeilijk momentje of niemand om tegen te praten. Probeer dus ook nog aan deze mensen te denken in de komende weken van thuiszitten en binnenblijven en wees gelukkig dat jij wel mensen om je heen hebt.

Dus als je iemand in de buurt kent (je oma, buurman…) waarvan je weet dat hij of zij alleen woont, geef deze persoon dan een beetje moed om deze periode door te komen en laat bijvoorbeeld een kaartje achter in de brievenbus met een lieve boodschap op. Het hoeft niet altijd veel moeite te kosten om iemands dag op te fleuren met een paar lieve, bemoedigende woorden. Denk dus aan de mensen om je heen, want jij bent het niet alleen die dit doormaakt.                                                      

Sterkte en geluk nog voor de komende weken!