Tweeduizend twintig, een jaar om nooit te vergeten

een jaar dat zich in de geschiedenisboeken zal voortslepen.

Paniek, angst… dood

mensen op straat, in winkels allemaal in nood.

De vijand, een raadsel, een geheim

maar de uitkomst is een bom van pijn.

Voor hen die er niet meer zijn en voor hen die achterblijven

die hun tijd nu alleen verdrijven.

Tweeduizend twintig, een jaar om nooit te vergeten

zoveel mensen die om andere geven.

Mensen die andere helpen, dag en nacht

niemand had dat gedacht.

Met elke uitgestoken hand, glimlach of lief gebaar 

stonden ze voor anderen klaar.

Tweeduizend twintig, een jaar om nooit te vergeten

zo verschillend als twee magneten.

Een kant zo donker dat we de gedachten niet willen in ons brein

en een kant zo mooi waardoor ik trots ben om mens te zijn.