Eerst dacht ik dat het Corona virus er was om ons te straffen. Dat God boos was op ons. Maar dat denk ik nu niet meer. Ik denk nu dat God ons een tweede kans geeft. Een tweede kans om onze familie wat beter te leren kennen. Om onze ouders wat vaker op te bellen. Het mooie natuur te bewonderen en om onze ogen te openen. We krijgen maar een kort leven, sommigen krijgen iets meer tijd dan anderen. En sommigen hebben helemaal geen tijd. En juist daarom denk ik dat God ons deze pandemie heeft gestuurd. Om de mensen te laten beseffen dat het leven niet alleen draait om social media, werk en onze smartphones. Dit is onze tweede kans, onze tweede kans om nu beter ons best te doen. Nu moeten we onze ogen openen en zien wat er altijd al voor ons stond, elkaar.