GELUK: Affectie, liefde, sociaal contact, intimiteit, momenteel missen we allen de verbondenheid met elkaar, dit is een belangrijk item in het leven van de mens.

ONDERWIJS: Onderwijs bestaat vooral uit zelfstandigheid, door de jaren heen leren de leerkrachten je onbewust maar zeker zelfstandig werken, wat in deze periode van corona, maar ook in het latere leven zeker verder helpt.

GELEZEN: Desondanks wat we nu meemaken steunt iedereen mekaar ontzettend hard en zullen we hier alleen maar sterker uit komen, het respect voor bepaalde sectoren is meer geworden desondanks het al zeer hoog was, dit zie je bijvoorbeeld aan de witte lakens voor de zorgsector en andere essentiële beroepen en werkzaamheden.

LEVEN: Ik merk door het feit dat we elkaar minder kunnen zien en dergelijke het sociaal contact tussen vrienden en familie zeer belangrijk is voor elk individu. Het verlangen bij elk individu naar contact met familie en vrienden is veel zwaarder geworden dan voor de corona omdat we nu allemaal beseffen dat het niet altijd zo eenvoudig zal zijn en dat we van op de op andere moment kunnen gescheiden worden van onze geliefden.

ONVERGETELIJK: In deze moeilijke periode beseffen we dat we elkaar meer moeten respecteren, appreciëren, accepteren en af en toe eens iets moeten relativeren. Voor deze tijden was het altijd normaal dat we mensen anders bekeken, boos waren op elkaar,… deze tijden laten mij nu echt inzien dat dit alles niet hoeft we zijn allen gelijk, even kwetsbaar en evenwaardig.

GELUK: Wat heb ik deze week geleerd over wat mensen gelukkig maakt? Liefde geven aan mensen 
ONDERWIJS: Wat heb ik deze week geleerd over goed onderwiijs? Altijd opletten in de les en doen wat de juf of meester vraagt. 
GELEZEN: Wat heb ik deze week gelezen dat anderen zou kunnen blij maken, ontroeren, verrassen of interesseren? Flink zijn. 
LEVEN: Wat heb ik deze week geleerd over wat er echt telt in het leven? Lief en vriendelijk zijn tegen andere mensen en dieren 
ONVERGETELIJK: Wat heb ik deze week geleerd dat ik nooit meer zal vergeten? Dat ik flink moet zijn en zo 

Sidney studeert haarzorg en heeft daarover iets belangrijks geleerd tijdens de coronacrisis:

“…er werd vaak gezegd: het zijn maar mensen die kapper studeren, dat verdient toch niet goed ik zou dat nooit doen. Dat krijg ik zo veel te horen terwijl ze nu klagen dat hun haar gedaan moeten worden. Of dat verpleegkundigen en dokters etc. dat ze snel denken ze hebben een patiënt geholpen en klaar ze gaan naar huis. Maar ik heb nu wel gemerkt dat ze hun eigen leven riskeren voor andere en vooral nu als ze een corona patient hebben. Dus ik heb hiervaan geleerd/ ondervonden dat iedereen belangrijk is welke job je ook doet.”

Lees haar volledige antwoord op de 5 vragen:

“Ik zal door de pandemie niet vergeten dat ik meer dankbaarheid moet vertonen. Wij mensen zijn ver gekomen, van klimmen in bomen tot het ontwikkelen van zelfrijdende auto’s. Met de ruimtevaart naar de maan en genetische modificaties zien we onszelf als de onsterfelijke heersers van de aarde. Maar in werkelijkheid zijn we slechts stof in de wind. En als het misgaat, kunnen we sneller worden weggeblazen dan dat je Covid-19 kunt spellen.”

Dit klinkende citaat komt uit de diepgaande tekst “Ik zal niet vergeten” van Ewoud, die je hier kunt openklikken:

Een echte must-read, de leerlingen van het 6de jaar gaan diep in op de 5 vragen. Maakt een kappersbezoek je gelukkig? Of Netflix? Is goed onderwijs digitaal te realiseren? En welke onvergetelijke lessen vallen er te trekken uit deze crisis? Klik dit document snel open:

De leerlingen gingen met onze 5 vragen aan de slag en stuurden ons deze vlinders door. Ze werden er volgens hun juf helemaal gelukkig van!

Giovanny liet zich inspireren door dit citaat. Klik onder de prent zijn bespiegeling open.

Eerst dacht ik dat het Corona virus er was om ons te straffen. Dat God boos was op ons. Maar dat denk ik nu niet meer. Ik denk nu dat God ons een tweede kans geeft. Een tweede kans om onze familie wat beter te leren kennen. Om onze ouders wat vaker op te bellen. Het mooie natuur te bewonderen en om onze ogen te openen. We krijgen maar een kort leven, sommigen krijgen iets meer tijd dan anderen. En sommigen hebben helemaal geen tijd. En juist daarom denk ik dat God ons deze pandemie heeft gestuurd. Om de mensen te laten beseffen dat het leven niet alleen draait om social media, werk en onze smartphones. Dit is onze tweede kans, onze tweede kans om nu beter ons best te doen. Nu moeten we onze ogen openen en zien wat er altijd al voor ons stond, elkaar.

Covid – 19 is niet positief, maar je leert hier wel uit wat echt belangrijk is in het leven. De wereld is zo voor één van de weinige keren samen 1 team. Het valt mij op hoe 1 virus de wereld kan wakker schudden. We zien hoe belangrijk de gezondheid is en hoe we de mensen missen waarvan we niet verwacht zouden hebben dat we ze zouden missen. Het maakt niet uit welke huidskleur je hebt ,of je rijk of arm bent of welk geloof je ook hebt. Dit kan ieder van ons overkomen en iedereen heeft het recht op de zorg. Het geloof vind ik ook heel belangrijk in deze tijden. Je geloof kan je steun geven. Ik hoop dat de wereld hier iets uit leert en dat de verbondenheid blijft leven ook na deze pandemie.

Wat ik over het leven heb geleerd,is dat het nooit gemakkelijk is.Deze crisis is slechts één van de vele problemen die we zullen krijgen en oplossen wij mensen hebben veel ergere dingen mee gemaakt dit vergeleken met de ijstijd is gewoon dit kinderspel.Maar één ding weet ik zeker dat we voor elk probleem een oplossing zullen vinden.Deze crisis heeft me geleerd hoe ik hoop heb in de donkerste tijden en die hoop nooit meer los te laten ook al lijkt alles al voor gezien. Deze tijden hebben me geleerd om op andere te vertrouwen, want als je dat niet doet heb je niemand waar je op kunt leunen in deze moeilijke tijd.iedereen heeft minstens een persoon nodig en mijn  steunpaal is Yves als ik alle hoop zou loslaten is hij er weer om me eraan te herinneren dat we dit samen moeten doen,als ik mijn schoolwerk verlaat is het weer hij die me een belletje geeft en zegt dat ik terug effe moet bezinnen.

Ik was bang toen corona het land binnen drong,al snel waren er doden,zieken,pijn en verdriet. de scholen moesten sluiten de lessen stopten op het eerste gezicht zei ik: ‘super eindelijk vroegtijdig vakantie’ maar na een dag of 5 begon ik mijn vrienden te missen zelf de leerkrachten.Ik zou er alles voor over hebben om deze crisis te laten stoppen.Maar zelfs door al het slechte wat er was gebeurd gaf ik me nooit gewonnen,zolang er hoop was hoe klein en bijna uitgedoofd het ook is zolang het er is geef ik me niet gewonnen iedereen om me heen speelt een kleine rol in deze strijd (mijn begeleiders, leerkrachten, familie en de hele wereld) zullen we deze moeilijke strijdt overwinnen.

We moeten van ons problemen leren en er 10x sterker terug komen en in deze crisis hebben we de kans gekregen om dat te doen zodat als er weer zo’n geval komt we er klaar voor staan en die gedachten alleen is voor mij genoeg om de virus recht in de ogen te kijken als we het hebben verslaan. Hopelijk heeft mijn bericht jullie nu ook aan het denken gezet.